kendi diyen kendi olur

bir arkadasa salak taklidi yapa yapa salak olup cikacaksin sonunda diye soylenip dururken fark ettim ki, ben de gerek internet ortamlarinda, gerek aile icinde, es dost arasinda yuzeysel taklidi yapa yapa, cocuk gibi davrana davrana ciddden alti yas seviyesine inmisim.

insan yirmidort yasindayken, kendi ekseninde donen mevlevi heykelcigini barbie'yle opusturerek, heykeli dondurup dondurup acik avcuyla barbie tokatlarken arkadan "ne dedin sen, ne dedin sen" diye sevda demirel repligi vererek onbes dakika eglenir mi?

bundan sonra bana deleuze'le gelin, derrida'yla gelin, ben detoksa girdim, bu islere paydos. blog'un adini da uc kisim tekmili birden gozuyasli dram olarak degistircem. ayaginiz denk alin. hepinizi yarin gun dogmadan, kendi sececeginiz bir silahla, ciddiyete davet ediyorum, haberiniz olsun.